اقا مصطفی زنگ زدن

بعد از مدتها دوباره دست به نوشتن كردم ... از این خاطرات لعنتی و اتفاقای بد و بد و بد ... دلم خیلی گرفته ... حس و حال هیچ كاری رو ندارم ... كلا زندگیم شده گریه عصبانیت ناراحتی دلخوری توقع بیش از حد از اطرافیان ... خودمم خسته شدم ولی واقعا حس حرف زدنم ندارم ...

امروز تولدم بود درست مثل پارسال که خودمو از همه دور کردم امسالم همونطوریه‌ تو تنهایی و تو خلوت خودمم‌  ....

چقدر سریع گذشت‌ امسالم هیچ خاطره  خوبی برام نداشت جز گریه و ناراحتی‌ ...

الان ده روزه قرنطینه هستم و متاسفانه اوضاع و احوال این روز ای من از لحاظ روحی داغونه ...

استرس از اینکه حتی نمی دونی سال دیگه هستی یا نه؟!

مطمئنا اگه این قم لعنتی رو کامل قرنطینه می کردن حال و روز ایران این نبود ...

حدود پانزده نفر از کادر ما این بیماری رو گرفتن و متاسفانه آقای کشاورز عزیز نتونست دووم بیاره و فوت شد ... روحش شاد ...

الان فقط تنها نگرانی من خانوادم هستن ...

خدایا تنها ارزوم اینکه همه خانواده ها سالم باشن و سال جدید هیچ پارچه مشکی ای سر در هیچ خونه ای نباشه